I chose not to choose life: I chose something else. And the reasons? There are no reasons. Who needs reasons when you’ve got heroin? Aldus een van de hoofdpersonen uit de cultfilm Trainspotting. Heroïne als een vlucht uit de realiteit, uit het leven hier en nu. Ik vermoed dat niemand van de lezers van deze nieuwsbrief heroïne gebruikt. Maar vluchten doen we allemaal, ieder op ons eigen manier. In boeken, reizen, games, films en series, werk, sporten, eten of seksualiteit. Veel van dit alles is in onze samenleving binnen handbereik, on demand.
Wat gebruik jij als afleiding?
Escapisme wordt het ook wel genoemd. Wegtrekken. Verveling verdoven. Pijn vermijden. De confrontatie ontlopen. Vaak is het onschuldig en dromen we even weg. Soms wordt het een gewoonte en gaat er veel energie uit naar het vermijden en verdoven. Alsof we nee zeggen tegen bepaalde aspecten van het bestaan. Het leven niet ten volste ervaren.
Probeer eens ja te zeggen tegen het leven zoals zich dat ontvouwt. Maak er een meditatie van. Bij alles wat je bedenkt, hoort, ziet, voelt, ruikt, proeft: zeg een zacht, maar volmondig ja! Verwelkom de ervaring. Laat het binnen. Wees onbevreesd.
Zeg ja tegen de verandering, het niet-weten, de controleerbaarheid. Omarm de eerste nobele waarheid van de Boeddha: het leven gaat gepaard met stress en ongemak.
Hoe voelt het aan als je de ervaring laat zijn en begroet met een ja?