Mediteren begint met ontspanning. Niet per definitie, we kunnen immers ook opmerkzaam zijn van spanning, verkramping en stress. Maar helpend kan het wel zijn. Op het moment dat we het hoofdkantoor verlaten en er ontspanning intreedt zakken we vaak wat meer in het lichaam. Vanuit ontspanning kunnen we nog verdere openen en ervaringen aanschouwen. Helpend daarbij kan zijn een liefdevolle intentie, naar onszelf of naar anderen. Vaak gebruiken we daarvoor een woord of een eenvoudige, maar betekenisvolle zin. ‘Moge ik gelukkig zijn’. Eenvoudig is dat niet voor iedereen. Een vriendelijke, open en milde houding naar onszelf is niet voor iedereen vanzelfsprekend. Beelden kunnen ook de geest en het hart openen en verzachten. Iedereen kent de glimlach van Mona Lisa: voorzichtig en enigszins wat gereserveerd. Wellicht een eerste stap naar een warme en royale glimlach. Mogelijk helpt dit beeld in het voorzichtig openen van de deur naar ons hart. De eerste stap voelt soms wat onwennig, maar paden ontstaan door te wandelen. Stap voor stap raken we vertrouwd en Mona Lisa helpt ons op weg op de momenten dat we een innerlijke glimlach kunnen gebruiken op de ogenblikken dat we verkrampen, verharden en de innerlijke criticus tegenkomen.
De glimlach van Mona Lisa
