De stoere jongens uit het stadje in Gelderland waar ik ben opgegroeid droegen spijkerjassen met emblemen. Niet alleen van heavy metal bands, maar ook van Bob Marley. Afgebeeld met zijn bekende dreadlocks, tegen een achtergrond van de kleuren rood, geel en groen. Het intrigeerde mij. Thuis vond ik een cd en ik moest erg wennen aan de klanken van de warme reggae uit Jamaica. Is dit stoer en wordt dit echt geluisterd? Na verloop van tijd ging ik het toch steeds vaker luisteren en kon ik langzaam intunen in de lome beats met zware bass. Nog later begon ik echt te luisteren naar de songteksten.
‘Every needs has an ego to feed’
‘Emancipate yourselves from mental slavery, None but ourselves can free our minds’
‘Don’t gain the world and lose your soul, wisdom is better than silver or gold’
Nee, dit zijn niet de teksten van de Boeddha, maar van Guru Bob Marley. Wie wel eens een reggae concert heeft bezocht ziet aan de diversiteit van de bezoekers hoe universeel en tijdloos deze teksten zijn. Net als de Boeddha gaan ze over de werking van de geest. Over het lijden in de wereld, als onderdeel van de menselijke conditie. Ze gaan ook over innerlijke bevrijding, wakker worden, liefde tegenover alle levende wezens.
Okay, nog eentje dan.
Life is one big road with lots of signs. So when you riding through the ruts, don’t complicate your mind. Flee from hate, mischief and jealousy. Don’t bury your thoughts, put your vision to reality. Wake Up and Live!